Eğitim sistemini sürekli eleştiriyoruz ama anne-babanın göz ardı ettiği öyle çok şey varken eleştirici olmak bizlere bir şey katmıyor. Eğitim sisteminin içinde olan bir eğitimci olarak biliyorum ki her eğitimcinin eklemek istedikleri ya da çıkarmak istedikleri vardır. Fakat eğitimde köklü bir değişikliğin olması eğitim sistemini sarsacaktır. İşin uzmanları tarafından sistem yavaş yavaş entegre edilerek geliştirilirse daha doğru adımlar atılacaktır.

Zaman bizim için, anne-babalar için geliştirici olma zamanıdır. Gözlemlediklerime göre sosyalleşmek adına arkadaş toplantılarına giden anneler ve çocukları oldukça bağımsız ve üzücü bir tablo içerisinde yer almaktadırlar. Ortamda birçok çocuk var ama hepsinin elinde telefon ve hepsi bireysel telefonlarıyla oynuyorlar. Çocuklar “P……” oyunu furyasına dalmış, bir yandan da ‘’M…..’’reklamı kabusu…

Asıl soru şu ki ebeveynler ‘’Çocuklar durmuyor ne yapalım? ’’ düşüncesiyle kendi elleriyle teslim ediyorlar tablet ve telefonları. Çocuk durmuyor.Çünkü çocuk okulda sıkılıyor. Derslerde keşfetme yok. Ödevler sıkıcı. Dışarıda oyun oynayamıyor. Arkadaşları ile sosyalleşemiyor.Çünkü ortam yok. Aile ile kaliteli vakit geçiremiyor. Ailede kontrol ve yargı var. Çocuğa özerklik verilmiyor. Çocuk kendi seçimlerini yapamıyor. Çocuğun hobisi yok. Spor yapamıyor veya sanatla uğraşmıyor. Gelişim ihtiyacını karşılamıyor. Doğadan uzak. O zaman bu bağımlılığı ortadan kaldırmak çocuğun elinden almakla olmayacaktır. Bağımlılığı kaldırmak istiyorsak, çocuğun gerçek yaşamını, ev ve okul ortamını tekrar düzenlememiz gerekiyor.Çocuklarımızın etkinlik yapmaya teşvik etmeliyiz.

Bu durumda çocuğun bağımlılığı ortadan kalkacak veya azalacaktır. Bilgisayarı bağımlı olduğu için değil, kodlama ve tasarım gibi yaratıcı etkinler için ya da bilgi edinmek için kullanacaktır.

Çocuklarımızla birlikte zaman geçirmeliyiz.

İletişimimiz bol olsun

Kaynak : http://yenisehirim.com/egitim-sistemini-elestiren-degil-gelistiren-olalim!.html.html