AĞLAMAK DA İLETİŞİM ŞEKLİ

53026

Konuşmak nasıl ki bir iletişim şekli ise çocuklarımız için de ağlama nöbetleri bir iletişim şekli olabiliyor.

Kendisinin anlaşılmadığını düşünen çocuk kendisini ağlayarak ifade etme yolunu bir yöntem olarak seçiyor. Aslında buna bir iletişim kopukluğu dersek daha doğru olur. Çocuk 'anneeee, baabaaaaa beni duyun benim fiziksel ihtiyaçlarım kadar duygusal ihtiyaçlarım da önemli', 'beni sevin', 'beni kucaklayın' diyor aslında.

Normal seyrinden uzaklaşılmış olduğunda ağlamak ile sesini duyurmaya çalışıyor çocuklar. Tabi ki her ağlamayı bu sınıflandırmanın içine alamayız. Ama ebeveyn çocuğun ihmali söz konusu mu onu düşünmeli ve çocuğu anlamaya çalışmalıdır.

Naçizane tecrübe edindiğim bir olayla somutlaştırayım. Bilmek ve tecrübe edinmek çok farklı boyutlar.

3 yaşındaki minik oğlum ve 2-3 yaşlarındaki diğer minikler için imkanları zorlayarak sosyalleşecekleri, gün içerisinde enerjilerini oyunla atacakları, ekran olmadan kaliteli ve etkinlik dolu zamanları çoğaltmak adına oyun evi işletmek istedik. Çok dolu, çok güzel anılar biriktirdik fakat büyük bir sorun ile karşı karşıya kaldım. Oğlumun daha önceleri olmayan ama günden güne giderek artan ağlama nöbetleri… Sosyal olsun, etkili iletişim kurabilsin, bolca oynasın derken 4-5 ay süren günlük ağlama nöbetleri.

DURDUM, ÇIĞLIKLARI DİNLEDİM. "ANNEEEE, ben eski hayatımı istiyorum, etkinlik yapmak istemiyorum, ben seninle baş başa kalabileceğim zamanlar istiyorum, sen yorulma enerjin bana kalsın istiyorum. Başka çocuklar sana sarılmasın istiyorum" diye haykırıyordu. Durdum, düşündüm ve SARILDIM.

SONRA, şeker tadında oğlum tüm şekerliğiyle geri geldi. AMA telafisi 2 aydı. Tam iki ay bol sarılmalı, bol ilgili, bol baş başa anlarımızı çoğalttık, artık ağlamalar sadece fiziksel ihtiyaç ağlamasından ibaret :)

Her geçen gün imkanlarımız değişiyor, gelişiyor. Çağ değişiyor, ayak uydurmak gerekiyor. Anne baba çocuğum için ne yaparsam daha iyi eğitim alır telaşına bürünüyor. Dünyanın sevgiyle büyüyen çocuklara ihtiyacı var. Bazen imkanlarımız kısıtlı diye kaygılanabiliyoruz. Önemli olan çocuğun ilk çocukluk yıllarında ailesiyle kurduğu iletişim. Bu iletişimin şekli çocuğun ergenlikteki değişik duygularını etkileyecek. Çocuklar şımarıklıktan ağlamaz, onları dinlemeliyiz. Ağlamanın da bir dili bir anlamı var, UNUTMAYALIM!

Bol oyunlu, bol kucaklamalı anlarınız olsun.

Kaynak : http://yenisehirim.com/yazar/meltemsungurlu.html.html